نهمین کفرانس عمومی شبکه بین‌المللی موزه‌های صلح، در تاریخ 22 و 23 فروردین 1396 در شهر بلفاست در ایرلند شمالی برگزار شد و در آن نمایندگانی از موزه‌های صلح سراسر دنیا، از جمله نماینده موزه صلح تهران گرد هم آمدند.
خانم الیزابت لوئیس، هماهنگ‌کننده مسؤول پروژه تاریخ شفاهی جانبازان شیمیایی موزه صلح تهران، به نمایندگی از این موزه در کنفرانس حاضر شد و در پنل «هرچه بیش‌تر مشارکتی کردن موزه‌های صلح» حضور یافت. این پنل، علاوه بر خانم لوئیس، با حضور خانم بوشیکو تانیگاوا از موزه کیوتو برای صلح جهانی و هم‌چنین خانم یوشیکو هاکایاوا، تهیه‌کننده تلویزیونی و مسؤول نمایشگاه «پنل‌های هیروشیما» برگزار شد و هدف از آن، بررسی شیوه‌های هر چه بیش‌تر کردن موزه‌های صلح با تمرکز بر نقش گفتگو در آن‌ها بود.

نهمین کفرانس عمومی شبکه بین‌المللی موزه‌های صلح، در تاریخ 22 و 23 فروردین 1396 در شهر بلفاست در ایرلند شمالی برگزار شد و در آن نمایندگانی از موزه‌های صلح سراسر دنیا، از جمله نماینده موزه صلح تهران گرد هم آمدند. 

خانم الیزابت لوئیس، هماهنگ‌کننده مسؤول پروژه تاریخ شفاهی جانبازان شیمیایی موزه صلح تهران، به نمایندگی از این موزه در کنفرانس حاضر شد و در پنل «هرچه بیش‌تر مشارکتی کردن موزه‌های صلح» حضور یافت. این پنل، علاوه بر خانم لوئیس، با حضور خانم بوشیکو تانیگاوا از موزه کیوتو برای صلح جهانی و هم‌چنین خانم یوشیکو هاکایاوا، تهیه‌کننده تلویزیونی و مسؤول نمایشگاه «پنل‌های هیروشیما» برگزار شد و هدف از آن، بررسی شیوه‌های هر چه بیش‌تر کردن موزه‌های صلح با تمرکز بر نقش گفتگو در آن‌ها بود.

ارائه موزه صلح تهران در این پنل با عنوان «پل‌های ارتباطی»، بر دو جنبه اصلی از فعالیت‌های موزه تمرکز داشت. نخستین جنبه، شرح پیشینه موزه صلح تهران و هم‌چنین افراد فعال در آن بود. بخش دوم، جزئیاتی از برنامه‌های این سازمان، از جمله پروژه‌های آموزش صلح را در برداشت. خانم لوئیس در این ارائه، از ماهیت منحصربه‌فرد موزه، یعنی فعالیت جانبازان شیمیایی به‌عنوان شاهدان زنده، و روایت‌گری آنان برای بازدیدکنندگان ایرانی و غیر ایرانی سخن گفت.

این ارائه بر این نکته تمرکز داشت که چرا مکالمات راویان جانباز موزه با بازدیدکنندگان برای این راویان مفید است و هم‌چنین چگونه این روایت‌گری، بازدیدکنندگان را قادر می‌سازد که گوش کنند، بیاموزند، ارتباطی پرمعنا با راوی پیدا کنند و تجربیات شخصی خود را بیان کنند. این تبادل غنی دانش و تجربه بین راوی و بازدیدکننده و پرورش یک رابطه دوستانه، برای هر دو و برای موزه بسیار مفید و جالب است.

خانم لوئیس در این ارائه، هم‌چنین در خصوص برنامه‌های آموزش صلح متعدد موزه صلح تهران و گروه‌های سنی مختلف مخاطب آن، از کودکان تا بزرگسالان صحبت کرد. در این ارائه، هم‌چنین ویدئویی کوتاه با موضوع گالری هنر برای صلح موزه به نمایش در آمد. قسمت پایانی این ارائه نیز، پیامی کوتاه از مدیر موزه صلح تهران در خصوص فعالیت‌های صلح‌آمیز و ضرورت توجه به صلح درونی برای رسیدن به آرامش در اجتماع و جهان بود.

خانم تانیگاوا در ادامه پنل به موضوع آغاز گفتگو با بازدیدکنندگان در موزه کیوتو برای صلح جهانی پرداخت. ایشان که مدت 12 سال است داوطلب راوی این موزه است، در این مدت با بازماندگان بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی در سال 1945 بارها صحبت کرده‌ است و این گفتگوها ایشان را قادر ساخته که در مورد تجربیات و احساسات قربانیان سلاح‌های کشتارجمعی با بازدیدکنندگان صحبت کند. تلاش‌های ایشان بر آغاز گفتگوهای پربار با الهام از ویرانی‌های ناشی از بمباران اتمی باهدف ایجاد فرهنگ صلح متمرکز است.

خانم هایاکاوا در خصوص آثار هنری مشترک دو هنرمند با نام‌های ایری و توشی ماروکی صحبت کرد که چند روز پس از بمباران اتمی هیروشیما به این شهر رفتند. این آثار هنری با عنوان «پنل‌های هیروشیما»، شرح تصویری وقایع، پس از این حمله است و خانم هایاکاوا نقشی مهم در نمایش این آثار در نقاط مختلف دنیا از جمله ایالات متحده داشته است. او در این پنل، هم‌چنین از بازخوردهای بازدیدکنندگان این نمایشگاه سخن گفت و تاثیرگذارترین آن‌ها را نظر یکی از بازدیدکنندگان آمریکایی دانست که می‎گفت تا پیش از بازدید از این نمایشگاه، تنها تصوری که از بمباران اتمی داشته، ابر قارچی شکل ناشی از انفجار بوده است و از پیامدهای واقعی آن بر مردم عادی آگاهی نداشته است.

در پایان پنل، حاضران به این نتیجه رسیدند که حقیقتاً نیاز مبرمی به برنامه‌های آموزش صلح و فعالیت بیش‌تر موزه‌های صلح احساس می‌شود.

برای خواندن مقاله «گفتگو در موزه‌های صلح: هرچه بیش‌تر مشارکتی کردن این موزه‌ها»، به زبان انگلیسی لطفاً اینجا کلیک کنید.

هم‌چنین برای دریافت ارائه خانم لوئیس با موضوع «پل‌های ارتباطی» لطفاً اینجا کلیک کنید.